Irritatiemomentje

Soms kan ik me enorm verwonderen over hoe verschillend er gekeken wordt naar uitingen van respect binnen de bdsm. En dan in het bijzonder tussen een Dom en een sub, en dan met name binnen de bdsm stromingen waar de kaders erg nauw zijn.
Nu heb ik daar absoluut niets op tegen, prima wanneer iemand kiest voor een bepaalde dynamiek. Waar ik echter heel erg slecht tegen kan is wanneer dit mij door een complete vreemde min of meer door mijn strot geduwd wordt.
Dit overkwam me vanavond op mijn andere kunst account. Om kunstliefhebbers in de gelegenheid te stellen mijn updates te volgen stel ik geen eisen aan vriendschappen, dus iedereen kan mij een verzoek sturen en deze accepteer ik.
Zo ook vanavond. Ik kreeg direct een mailtje waarin bedankt werd voor het accepteren van het vriendschapsverzoek, benoemd werd tot welk huis men behoorde en dat men op zoek was naar een kajira. Ik reageerde vriendelijk met een open aanhef (Hallo), heette hen welkom en wenste hen succes in de zoektocht naar een kajira.

Vervolgens kwam er direct een antwoord terug:
‘De Meester geeft er de voorkeur aan dat je hem altijd en in elke zin met Meester aanspreekt. Voor en elk antwoord, zelfs wanneer het om een simpel ‘Meester Ja Meester’ gaat.

Dan raak ik dus enorm geïrriteerd. Ten eerste heb ik het contact niet geïnitieerd, ten tweede heb ik niet gekozen voor de Gor levenswijze, ten derde mag er echt wel respect zijn voor mensen die niet voor deze levensstijl kiezen.

Mijn irritatie liet zich samenvatten in één woord:
‘Dag’

Waarop ik als antwoord kreeg:
‘De volgende keer wanneer je de Meester schrijft zonder hem als dusdanig te erkennen zal hij niet antwoorden.’

Wat een vreselijke arrogantie. Dit soort mensen leeft in een onrealistische bubbel, niets mis mee maar af dwingen dat anderen die niet in de bubbel leven zich gaan aanpassen is in mijn ogen echt een gebrek aan respect. Nogmaals ik heb geen moeite met Gor en ook niet met mensen die de voorkeur geven aan een strikte dynamiek tussen een onderdanige en een Dominant. Waar ik moeite mee heb is dat er klakkeloos van uitgegaan wordt dat dit gewoon maar kan worden opgedwongen en zelfs afgedwongen.

Dan ben je bij mij toch echt aan ’t verkeerde adres.
Zo, dat ben ik kwijt 🙂 kan ik weer verder gaan met kunst zoeken en delen om daar liefhebbers blij mee te maken.