Het zijn fragmenten, puzzelstukjes uit profielen die een beeld geven. Ik was ooit, lang geleden, tijdens mijn zoektocht naar gelijkgestemden hier beland. Ik zoog de woorden op van profielen, er ontstond een beeld gebaseerd op het beeld dat in mij groeide met ieder woord dat ik las, soms werd dat volledig teniet gedaan wanneer een D in kwestie had gezien dat ik zijn profiel bekeken had.
Alsof kijken betekent dat je direct verkocht bent, bij menig profiel was (en is) de enige beweging die mijn muis maakt(e) die van snel dicht klikken. Destijds was ik onervaren, noem het gerust naïef. Tegenwoordig zie ik diezelfde naïviteit terug bij anderen, ze worden verliefd op het beeld en sluiten zich voor de realiteit.
Was ik dat ook..ooit? Ongetwijfeld, ik wilde zo graag in dat beeld kunnen geloven dat ik alles buitensloot dat dit beeld niet kon onderstrepen. Tegenwoordig is het andersom. Ik zie het beeld dat wordt neergezet, ik lees verder, zie de realiteit tussen de regels door, herken wat de leegte in sommige profielen zegt en dan valt het beeld aan diggelen. Want dat beeld is een spiegel, een spiegel met een dubbele laag. Het laat de lezer zien wat hij/zij zelf graag erin wil zien, net als een lach spiegel op de kermis. Het ís een vertekend beeld, en geen oprechte weergave van de realiteit.
Zelfs ik met mijn eerlijke schrijven kan de echte realiteit niet weergeven, ik kan wel vertellen dat ik niet alleen MisTique ben die mooie dingen schrijft, of niet alleen die vrouw met de gave anderen bij hun eigen kern te kunnen brengen, ik kan vertellen dat ik daarnaast ook partner ben, en vast geen gemakkelijke om mee te leven ;-), ik kan vertellen dat ik moeder van twee puberende jong volwassenen ben. Ik kan vertellen dat ik door leven en anderen beschadigd ben, maar dat ik altijd in mijn eigen puurheid ben blijven geloven. Ik kan dit alles vertellen, maar het verandert niet wat de lezer ziet of wil zien.
Die andere dubbele laag in die spiegel is het beeld dat de schrijver van zichzelf neerzet, en dat brengt mij dan bij waar ik mij het allermeest aan stoor. Het beeld dat ontleend wordt aan de keuze van de profiel afbeelding. Niet de profiel afbeeldingen die van iemand zelf zijn, maar de gestolen beelden, die door een fotograaf of kunstenaar ooit zo gevangen en weergegeven zijn.
Dat beeld behoort die kunstenaar toe. De profiel afbeeldingen van mijzelf die ik hier deel behoren mij (en de fotograaf) toe, en mocht ik ooit iets anders plaatsen van een ander dan vermeld ik dat erbij omdat ik van mening ben dat de kunstenaar daar recht op heeft en zal ik uitsluitend met toestemming van de kunstenaar delen, of iets waarvan ik 100% zeker weet dat het in het publieke domein valt (nee lieve lezers, Google of andere zoekmachines zijn geen publiek domein)
Al jaren strijd ik voor erkenning van auteursrecht op afbeeldingen, pleit ik voor een universeel besef dat het niet juist is om zomaar ergens een tekening of foto vandaan te halen en te gebruiken als profiel afbeelding ‘omdat dat plaatje zoveel zegt’.
Ik kan er zoveel over zeggen, ik kan zeggen dat ik het gebrek aan creativiteit vind, of een gebrek aan respect voor de privacy van een ander en, niet minder belangrijk, gebrek aan respect voor de auteursrechten…de ware vraag blijft…zou het verschil maken?
Zouden mijn woorden een ander tot nadenken stemmen, zou ik morgen zien dat het overgrote deel van de leden hier hun onrechtmatig gestolen afbeelding vervangen heeft door een zelf gemaakte afbeelding? Ik ben bang van niet…maar dromen mag… toch?
En wie weet, al heb ik maar één lezer bereikt nu die denkt…ik heb een afbeelding bij mijn profiel staan die niet van mij, waarvan ik niet over de rechten beschik deze hier te delen. Al heb ik maar 1 iemand bereikt die zich door mijn tekst bewust wordt van het feit dat Google geen vrij domein is en zich realiseert dat ook met het plaatsen van afbeeldingen zorgvuldig en met respect voor de maker om dient te worden gegaan.
Want stel je toch eens voor, dat wat we hier met zijn allen schrijven en delen morgen op een andere site staat. Gebruikt in een profiel van iemand die deze woorden zo mooi vond omschrijven wat hij/zij voelt, is of voor staat. Dan raakt dat denk ik, of niet? Dan is er ineens iets heel persoonlijks van jezelf dat een ander zichzelf zomaar toe eigent, zonder instemming, zonder toestemming. Respectloos toch?
* deze tekst werd geschreven naar aanleiding van reacties op een bdsm profielen site
Zinnestrelend 
Plaats reactie